Nieuws
In gesprek met..!
Een nieuwe rubriek! Voor onze nieuwsbrief interviewen we telkens iemand die een bijzondere relatie heeft met Muziek aan Bed.
In deze eerste aflevering spreken we met Ciska Davelaar. Zij is algemeen manager van de stichting Vrijwilligers & Vrienden UMCG.
Het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) is een trouwe klant van Muziek aan Bed. Kunt u de impact van onze muziek in uw ziekenhuis beschrijven?
Het effect is groot. De sfeer op de afdeling is anders als jullie er zijn. De hele afdeling wordt ontspannener, de patiënt wordt rustig, mag even gelukkig zijn en wordt gezien. Het personeel geniet er ook zo van; het haalt ze uit hun drukke werk en men realiseert zich: waar gaat het nu eigenlijk om? Muziek aan Bed strekt verder dan de patiënt: de hele afdeling wordt er beter van!
Hebben onze optredens volgens u een meerwaarde als onderdeel van de zorg?
Je merkt aan cellisten dat ze niet alleen mooi spelen, maar ook kennis hebben van het ziekenhuis en van de patiënt. Het uitgebreide repertoire dat jullie beheersen, de verschillende genres die jullie spelen en de ervaring in het inschatten welke muziek je wanneer voor een patiënt gaat spelen. Het is maatwerk. Alleen met muziek maken kom je er niet. Jullie stralen rust en persoonlijke aandacht uit. Het totaalplaatje maakt het zo succesvol.
Wat is het meest bijzondere dat u heeft meegemaakt bij een optreden?
Er lag op de afdeling een patiënte uit Oost-Europa die erg ziek was en haar uiterste best deed om zich aan te passen. Jullie overlegden zachtjes heel kort en speelden toen een Roemeens stuk voor haar. Dat was een schot in de roos, want mevrouw kende dat stuk en ging meezingen. Plotseling was er even aandacht voor haar en het was ook nog een lied uit haar thuisland, waardoor ze zich opeens even thuis voelde. Die blijdschap, gecombineerd met emotie, is mooi om te zien. Wat ik bijzonder vind is dat jullie ook soms spelen op de uitvaart van een patiënt. De nabestaanden vragen niet zomaar om te spelen op een uitvaart, dan heb je echt iets betekend. Het gevoel van: de patiënt heeft daar zóveel aan gehad, en nu willen we er allemaal nog iets aan hebben. Jullie komen niet even langs, jullie zitten ook in het hart.
Kunt u Muziek aan Bed in één zin beschrijven?
Ongegeneerd genieten van oprechte aandacht voor jou alleen.